? Jezus Niechrystus
Piotr Augustyniak
Wydawnictwo Słowo / obraz terytoria 2021
?Jezus Niechrystus? to książka łamiąca gatunkowe konwencje i światopoglądowe stereotypy. Autor odwołując się do osobistych doświadczeń wiary i jej porzucenia, a także do swojej filozoficznej erudycji proponuje bardzo odważne, współczesne odczytanie słów historycznego Jezusa. W oparciu o nie Augustyniak formułuje oryginalną filozofię życia, która odrzuca instytucjonalny Kościół i podważa fundamenty chrześcijańskiej wiary. Jednocześnie ukazując przesłanie Jezusa jako inspirację do twórczego odnalezienia się w nowoczesnym świecie i wyzwolenia od jego mielizn.
Prof. Stanisław Obirek: ?Do tej pory o Jezusie nikt tak w Polsce nie pisał. Piotr Augustyniak napisał książkę o utracie wiary w zmartwychwstanie Jezusa, paradoksalnie wydobywając w ten sposób najgłębszy wymiar jego ziemskiego nauczania. Ta książka nie ucieszy jednak ani ateistycznych działaczy, ani antyklerykałów. Będzie też poważnym problemem dla teologów przyzwyczajonych do traktowania religii jako własnego poletka, na które innym wstęp surowo wzbroniony. Ucieszy jednak wszystkich szukających sposobu nazwania najgłębszych niepokojów wewnętrznych, dla których nie znajdują ukojenia w tradycyjnych formach religijności czy nazbyt oczywistych sposobach ich odrzucania. Myślę, że trafi głównie do ludzi młodych. Ale przecież nie tylko. Wielu z nas, którzy od dziesiątków lat przyglądają się zmiennym funkcjom religii, odnajdzie w przemyśleniach Augustyniaka własne myśli, choć zabrakło nam odwagi, by nazwać je z taką jasnością?. (z noty wydawcy) 
? Myślenie i istnienie
Irad Kimhi
Fundacja Augusta hr. Cieszkowskiego 2022
Jest noc. Młody człowiek wieziony w rozżarzonym rydwanie przez Córy Słońca jedzie do bramy, za którą rozwidlają się Drogi Nocy i Dnia. Wita go tam bezimienna bogini, która poprowadzi go ku Prawdzie. // Tą sceną rozpoczyna się poemat dydaktyczny Parmenidesa O naturze. Jest to pierwsze dzieło filozoficzne, a jego tytuł ma oznaczać logiczne badanie myślenia oraz tego, co jest (czyli bytu). Można sięgnąć po ten poemat w poszukiwaniu źródła czystej idei logiki filozoficznej - idei takiego badania, które rozświetla zarówno myślenie, jak i to, co jest: iluminacji, która dokonuje się poprzez wyjaśnienie ludzkiej działalności dyskursywnej, w której chodzi o prawdę. Tak rozumiana logika filozoficzna jest pierwszoosobowym zaangażowaniem podejmowanym z wnętrza czynności myślenia, takim zaangażowaniem, które pozwala, by artykulacja i zrozumienie myślenia wyłoniły się z niego samego. Przy takim rozumieniu to, co osobowe, jest tym, co logiczne. (z noty wydawcy) 
? Parmenides
Platon
[Wydawnictwo:] Vis-a-Vis Etiuda 2022
Platoński ?Parmenides? należy do późnego okresu twórczości Platona. Uznawany jest za jeden z najtrudniejszych jego dialogów (zarówno w formie jak i w treści). Zajmuje się w nim Platonpokazem swej dialektycznej metody rozumowania. Jest bowiem dla Platona oczywistością, iż jedynym źródłem poznania jest skrajny racjonalizm, oparty na rozumie, badania idei, zaś wiedza empiryczna służyć może jedynie do badania rzeczy, ni zaś idei.Obserwacja nie jest zatem metodą naukową. Do ideału nauki zbliża się teoretyczna matematyka, zaś najwyższą formą jest dialektyka służaca właśnie badaniu idei ale też wyjaśniająca zjawiska. // W ?Parmenidesie? przedstawia Platon koncepcje eleatów (w skrócie: wszystko jest zmienne) i przeciwstawia je koncepcji Parmenidesa (do którego pojęcia niezmienności, stałości oczywiście mu bliżej) rozwijając pojęcie Jedna (Zatem i całością nie może być Jedno pośród innych rzeczy, ani cząstek jego nie ma, jeżeli ono istnieje poza innymi rzeczami i części nie ma). (z noty wydawcy) 
? Pokój fundamentem człowieczeństwa
Andrzej Bałandynowicz
[Wydawnictwo:] Difin 2022
Utwór stanowi koronę przemyśleń kulturotwórczych w obszarze filozofii człowieka, filozofii religii, filozofii polityki oraz filozofii państwa i prawa. // Podstawową wartością określającą kondycję i zdrowie psychiczne człowieka jako indywiduum, jest pokój wewnętrzny. Rzadko w literaturze kognitywistycznej i filozoficznej można spotkać się z takim wartościowaniem pierwotnym ideałów i wysokich wartości. Najczęściej źródłowym pojęciem dla określenia jedności psychofizycznej jednostki, jest przywoływana kategoria wolności oraz równości. Idea pokoju dookreśla warunki społecznego indywidualizmu dla formowania się w oparciu o świat wartości, interakcjonizm kolektywistyczny i modelowe formy sprawowania władzy publicznej, rozwiązań instytucjonalno-prawnych w oparciu o pokój zewnętrzny. Myślenie, mówienie i działanie na rzecz praktyki pacyfistycznej pokazuje jedność wszechrzeczy na poziomie holizmu jednostkowego, społecznego i ekologicznego w celu zachowania życia organicznego i nieorganicznego na naszej planecie ziemi. // Monografia jest próbą obalenia mitów na temat edukacji do wolności bez historycznego, filozoficznego i teoriopoznawczego zaplecza wnioskowania uzasadniającego tworzenie świata kultury. Jedynie za pośrednictwem wolności wewnętrznej i wolności zewnętrznej można dosięgać prawa pierwiastkowego ? ideału sprawiedliwości oraz tworzyć wspólnotowe formy współżycia i współdziałania międzyludzkiego w celu rzeczywistego i realnego osiągania jedności cywilizacyjno-kulturowej. (z noty wydawcy) 
? Poza winą i karą
Jean Améry
[Wydawnictwo:] Aletheia 2021
Jean Améry (1912?1978, właśc. Hans Mayer), austriacki intelektualista pochodzenia żydowskiego, był bodaj najgłębszym z pisarzy XX wieku. Głębia jego twórczości polegała na zmaganiu się z fundamentalną traumą ludzkiego życia, przed którą Améry nie widział ucieczki. Jego analizy nie znają pocieszenia poza jednym, specyficznym, którym jest rozpoznanie własnej kondycji. Tak rozważał starość i samobójstwo (?O starzeniu się?, ?Podnieść na siebie rękę?, Wydawnictwo Aletheia, oba tytuły Warszawa 2018). W równie radykalny sposób postąpił ze swoim życiem, które zakończył właśnie samobójstwem. W niniejszym tomie, opublikowanym w 1966 roku, Améry dokonuje późnego rozrachunku z pobytem w obozie koncentracyjnym podczas II wojny światowej i torturami, jakich wtedy doświadczył. Nie chodzi w tym rozrachunku o winę ani o karę. Poza kwestią winy i kary pozostaje najważniejsze: los człowieka złamanego. // Opis i analiza tego losu stanowią treść książki. Taka przemoc, raz doznana, pozostaje w ofierze już na zawsze ? utracona wiara w człowieka i jego człowieczeństwo nie podlega zaleczeniu. Cierpienie w żaden sposób nie ?uwzniośla?, nie wznosi na wyżyny ducha, lecz sprowadza do parteru ciała, czyli do nicości. Améry wszakże jest w swoich analizach racjonalistą i zwolennikiem oświecenia. Oświecenia, które oświeca, lecz nie objaśnia, bo nie ma tu nic, co byłoby możliwe do wyjaśnienia. (z noty wydawcy)
