Stał się przysłowiowym łgarzem. Opowiadał na przykład historię o tym, jak jadąc zimą przez Polskę, a śnieg był kopny, zsiadł z konia, przywiązał go do pobliskiego słupka, a sam urzadził sobie miejsce do spania. Obudził się zdumiony na placu jakiegoś miasteczka i ujrzał swojego konia przywiązanego do wieży kościoła – śnieg bowiem stopniał. Jeździec wszedł na wieżę, dosiadł konia, przestrzelił lejce i z gracją zjechał na plac... Kto umiał tak łgać?1. Książę Karol Radziwiłł „Panie Kochanku”