Miłość, tęsknota, śmierć

O autorce:
Anna Katarzyna Grochola urodziła się w Krotoszynie 18 lipca 1957 roku. Wychowywała się w Wałbrzychu, Poznaniu i Warszawie. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego uczyła się w szkole medycznej i dla nauczycieli nauczania początkowego. Wykonywała różne zawody, zarówno w kraju jak i za granicą, m.in. była salową, sekretarką, korektorką, dyrektorką składu celnego. Przez parę lat odpowiadała na listy czytelniczek kierowane do dwóch czasopism. Zadebiutowała powieścią ?Przegryźć dżdżownicę?(1997 r.). Popularność przyniosła jej książka ?Nigdy w życiu? i jej kontynuacje. Napisała też autobiografię ?Zielone drzwi?, kryminał  ?Zranić marionetkę?, łącznie 22 książki. Na podstawie ?Nigdy w życiu? powstał  film i serial, według jej scenariuszy. Polecam jej ?Trzepot skrzydeł?.

Bóg nic nie stworzył bez przyczyny.  
Każde serce ma swoje zadanie.       
Przedwczesne są nasze wnioski.     
Nasze przesłanki naganne.              
Emily Dickinson 

?Zjadacz czerni 8? to jedenaście opowiadań. Jednak jeśli ktoś nie lubi krótkich form literackich, niech się nie zraża. Autorka opisała różnych bohaterów, a ja wyobraziłam ich sobie jako postaci rozrzucone na planie miasta.  
 
Warto w trakcie czytania mieć pod ręką kartkę i ołówek, aby zapisywać poszczególne osoby, ich imiona, zawód, miejsce zamieszkania. Jeśli wnikliwie będziemy śledzić akcję okaże się, że są one związane ze sobą w różny sposób. Można by to narysować kolorowymi liniami, grubymi jeśli bohaterowie są sobie bliscy, ale niekoniecznie działa tu pokrewieństwo, cienkimi jeśli to tylko znajomi lub rodzina, w której brak porozumienia, a resztę linią przerywaną.  
 
Często jest to pomieszanie z poplątaniem, bo autorka stosuje mylne tropy, a czasem, według mnie, nawet przegadanie.
 
 Są tu przedstawiciele różnych pokoleń od seniorów, przez młodych, osoby w średnim wieku, aż do dzieci. Dowiemy się, co ich łączy albo co podzieliło. Będziemy niesieni przez emocje, od miłości, przez poczucie winy, współczucie, do irytacji a nawet złości, bo jedna z opowieści jest drastyczna. 
 
Akcja toczy się w różnych miejscach ? w szpitalu, na wygwizdowie, w domu pełnym wspomnień o służącej ? przyjaciółce i jej kotach, w teatrze, hotelu, kwiaciarni, hotelu, w trasie na europejskich drogach.
 
Grochola deklaruje, że jest osobą wierzącą co odnajdziemy także w tej książce. I mam za złe autorce usprawiedliwienie karygodnego postępku, którego skutkiem było samobójstwo młodej kobiety. 
 
Czy ?Miłość ci wszystko wybaczy?? A ukrywanie własnych uczuć i ważnych faktów dobrze wpływa na relacje międzyludzkie? Czy spóźniona skrucha coś zmieni? A poczucie winy poprowadzi w dobrą stronę? Z tymi i innymi pytaniami autorka zostawia czytelnika.