Wiedźmin: historia fenomenu

?Wiedźmak [?] ? Przez niektórych wiedźminem zwany?.

A. Sapkowski, Ostatnie życzenie

Dla wielbicieli serialu Wiedźmin (The Witcher), dostępnego na platformie Netflix, oraz fanów Henry?ego Cavilla (aktor grający tytułowego wiedźmina) rok 2021 oznacza oczekiwanie na kontynuację historii. Aby przetrwać ten czas, można powrócić do oglądania serii z 2019 r., odnowić znajomość z książkami Andrzeja Sapkowskiego, przypomnieć sobie polski film (2001) i serial (2002), zagrać w gry (komputerowe i planszowe), zapoznać się z komiksami czy nawet twórczością fanowską. Możliwości jest wiele.

Jako kolejną można zaproponować zgłębienie powodów szerokiej popularności bohatera wykreowanego przez łódzkiego pisarza. Nie trzeba jednak samodzielnie prowadzić poszukiwań. Chociaż oczywiście można. Z pomocą przychodzi Adam Flamma z książką wydaną w 2020 r. ? Wiedźmin: historia fenomenu.



Autor zapewnił czytelnikom podróż od narodzin A. Sapkowskiego poprzez pierwsze opowiadanie aż do produkcji Netflixa. Należy zaznaczyć, że w książce właściwie nie próbowano wyjaśnić powodów popularności wiedźmina Geralta. W kilku miejscach opisano możliwe przyczyny, lecz raczej z perspektywy fanów i twórców niż badacza fenomenu. Natomiast A. Famma z prawdziwym entuzjazmem przybliża kulisy powstawania kolejnych adaptacji historii stworzonej przez Sapkowskiego.

Czytelnik może dowiedzieć się, na jakie obce języki tłumaczono prozę łódzkiego pisarza i w jakich krajach była ona szczególnie popularna, kto stworzył pierwszy i kolejne komiksy, jak powstawał polski film i serial, jakie skonstruowano gry i jak skomplikowany był proces ich tworzenia, gdzie odbyła się wiedźmińska wystawa, a gdzie musical, a także trochę o kulisach powstawania netflixowskiego serialu.

Wśród licznych rozdziałów można znaleźć również odpowiedzi na pytania takie jak:
Dlaczego czasami Geralt nosi włosy związane w kucyk?
Dlaczego Płotka chodzi po dachu?
Czy elfy to dziady borowe?
Co to jest Dzień 50 MB?
I jak poradzić sobie z gumowym potworem?
 
Za najciekawszą część książki uważam zbiór wywiadów przeprowadzonych z różnymi twórcami, m.in. członkami grupy ESSE ? twórcami rock opery, Bogusławem Polochem ? współautorem pierwszej serii komiksów, Jackiem Rozenkiem, który dubbingował Geralta w grach, członkami zespołu Percival Schuttenbach, których muzyka towarzyszy graczom Wiedźmina 3: Dziki Gon. Dzięki tym rozmowom można spojrzeć na świat wykreowany przez A. Sapkowskiego z zupełnie innej strony.

Czy każdy fan literackiego wiedźmina lub którejś z adaptacji znajdzie w tej książce coś dla siebie? Jest to możliwe, choć zapewne skrupulatni entuzjaści przez 35 lat (od 1986 r. gdy w czasopiśmie ?Fantastyka? ukazało się pierwsze opowiadanie) dokładnie śledzili historię Wiedźmina. Jednak fanom, którzy znają tylko literacki pierwowzór lub wyłącznie gry albo najnowszy serial, książka może ukazać zupełnie inne oblicze ulubionego bohatera oraz trudy powstawania poszczególnych adaptacji. Będzie to również dobry wybór dla osób, które interesuje historia fenomenu, lecz nie chcą spędzić długich godzin na poszukiwaniach informacji.

Opracowanie, choć szczegółowe, nie wyczerpuje tematu. Wiedzę można uzupełnić lekturą książek takich jak np.: Geralt, czarownice i wampir. Recykling kulturowy Andrzeja Sapkowskiego Katarzyny Kaczor, Wiedźmin. Kompendium o świecie gier Marcina Batyldy, Potworność i krytyka: studia o cyklu wiedźmińskim Andrzeja Sapkowskiego Piotra Żołądzia.
 
Ewa Długosz