? Antyspołeczny
Nick Pettigrew
Wydawnictwo Insignis, 2021
Przez dziesięć lat Nick Pettigrew był „antyspołecznym” (ASBO, anti-social behaviour officer). Funkcja ta – w Wielkiej Brytanii na porządku dziennym – nie ma w Polsce swojego odpowiednika. // Zadaniem antyspołecznego jest troska o to, by lokalna społeczność żyła w harmonii i zadowoleniu. Innymi słowy: żeby ludzie przynajmniej nie skakali sobie do gardeł. To trudny kawałek chleba. Wystarczająco trudny, gdy w twoim rewirze nic szczególnego się nie dzieje. Kiedy jednak stają ci na drodze obsesyjni zbieracze, marzące o sławie niedoszłe dżokejki, wyluzowani właściciele melin narkotykowych i skłonni do pieniactwa handlarze bronią, może rozpętać się istny chaos.
Antyspołeczny to nie tylko błyskotliwa diagnoza współczesnego społeczeństwa. To przede wszystkim niesamowicie zabawna i chwytająca za serce opowieść o pracy z ludźmi, o których większość wolałaby zapomnieć, i o rozwiązywaniu problemów, z którymi mało kto chciałby się mierzyć. Ta książka sprawi, że będziesz się śmiać, płakać i kipieć ze złości… i to czasami naraz, czytając jedno zdanie. (z noty wydawcy)
? Berlingowcy. Żołnierze tragiczni
Dominik Czapigo
Wydawnictwo RM, 2021
Ta książka wzięła się z potrzeby zrozumienia doświadczenia ludzi, którzy zaciągnęli się do wojska, jakie tworzono od 1943 roku w Sielcach nad Oką. Opowiada historię głosami dziewięciu jego żołnierzy – szeregowych, podoficerów, oficerów polityczno-wychowawczych: Bolesława Dańki, Stanisławy Drzewieckiej, Józefa Dubińskiego, Józefa Franczaka, Romana Marchwickiego, Jana Proroka, Andrzeja Reya, Daniela Rudnickiego i Wacława Zakrzewskiego. Ich wspomnienia, pochodzące z Archiwum Wschodniego Ośrodka KARTA oraz z kolekcji osobistej historyka wojskowości pułkownika Józefa Margulesa znajdującej się w Zbiorach Specjalnych Centralnej Biblioteki Wojskowej, zostały wzbogacone komentarzem historyka, który kreśli szerszy kontekst zdarzeń, porządkuje i tłumaczy to, co dla Czytelnika mogłoby być niejasne z lektury samych tylko relacji. // Książka odwołuje się do rzeczywistych ludzkich decyzji i emocji, nie poprzestaje na opisie struktury formacji wojskowych, kolejnych stoczonych bitew ani na charakterystyce tych, którzy to wojsko organizowali. Stara się pokazać drogę zwykłych ludzi, którzy w tamtym czasie znaleźli się w szeregach tego wojska: to jak i dlaczego do niego trafili, jak stawali się żołnierzami, co o tym wojsku myśleli. (z noty wydawcy)
? Bohaterowie „Kamieni na szaniec” w świetle dokumentów
Opracowanie zbiorowe
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2021
Zbiór materiałów zawierający teksty powstałe w latach 1939–1945: listy, fragmenty dzienników i pamiętników, refleksje o sobie i o najbliższych, notatki, zapiski, urywki rozkazów i opinii. Wśród nich wyróżniają się listy pisane do przyjaciół, sympatii i narzeczonych, a także listy-grypsy i listy ocenzurowane z Pawiaka, Majdanka, Ravensbrück oraz innych miejsc odosobnienia. Stanowią one źródło bezpośrednie, nacechowane rzadko spotykaną szczerością. To książka o wielkiej przyjaźni i o wielkich przeżyciach […] powstała […] dzięki […] ludziom, którzy w imię przyjaźni przechowali przez wiele trudnych lat to, co było tej przyjaźni pamiątką, czasem nawet relikwią, to, co im – poza wspomnieniami – zostało po poległych i zamordowanych najbliższych oraz po latach własnej młodości, to, co dawało im siłę do przetrwania nieraz ogromnie ciężkich czasów i wiarę w przyszłość. Ze Wstępu (z noty wydawcy)
? Exodus. Księga wyjścia
Deborah Feldman
[wydawnictwo:] Poradnia K, 2021
Kontynuacja bestsellerowej powieści Unorthodox (znanej też z ekranizacji dla Netfliksa). Autorka relacjonuje swoją dalszą podróż jako samotna matka, niezależna kobieta i religijna banitka. // W roku 2009, w wieku dwudziestu trzech lat, Deborah Feldman uciekła przed opresją i izolacją we wspólnocie Satmar w Williamsburgu na Brooklynie, w poszukiwaniu lepszego życia dla siebie i swojego małego synka. Od tego momentu jej udziałem stały się niesamowite doświadczenia: wychowanie syna w „prawdziwym” świecie, odnalezienie pocieszenia i schronienia w pisaniu, i poszukiwanie miłości. // Deborah wyrusza w wyjątkową podróż po Europie śladami swojej babki podczas Holocaustu, badając więzy, jakie łączą nas z rodziną i religią, i odkrywając, że czasem trzeba je zerwać, żeby odnaleźć siebie. (z noty wydawcy)
? Głód. Pamiętnik (mojego) ciała
Roxane Gay
Wydawnictwo Cyranka, 2021
To nie jest książka o odchudzaniu. Ani poradnik o zdrowym stylu życia. Ani też pocieszająca proza o „odnalezieniu siebie”. To bezwzględnie szczera historia o zmaganiach z otyłością i napiętnowaniem. Pamiętnik o traumie. O prześladowaniu i bolesnym odzyskiwaniu własnego ciała. I o wielkim tryumfie. (z noty wydawcy)
? Nieźle się zapowiadało
Jan Suzin
Wydawnictwo Arkady, 2021
Nieźle się zapowiadało to lekkie, pełne humoru wspomnienia legendarnego prezentera, Jana Suzina o początkach Telewizji Polskiej, ludziach, którzy ją tworzyli i czasach, w jakich się rozwijała. Autor opisuje pierwsze robione na żywo czarno-białe audycje emitowane z legendarnego studia na placu Powstańców i ich pełnych entuzjazmu twórców. Przywołuje największe telewizyjne postacie: Adama Hanuszkiewicza, Xymenę Zaniewską, Kalinę Jędrusik, Krystynę Loskę, Bogumiłę Wander, Edytę Wojtczak i wiele, wiele innych. // Jan Suzin jest jednym z najsłynniejszych i najbardziej lubianych polskich prezenterów i lektorów. Jego charakterystyczny niski, aksamitny głos przez lata towarzyszył milionom telewidzów. Autor trafił do TVP w 1955 r. z konkursu na spikera telewizyjnego. Przeszedł ostrą selekcję, m.in. udzielając Hanuszkiewiczowi, błyskotliwej odpowiedzi, gdy ten podczas egzaminu poprosił znienacka o wypełnienie dziury w programie. „Mam dla państwa dobrą wiadomość – zagaił wówczas ze spokojem Jan Suzin. – Telewizja właśnie sprowadziła z Paryża całą serię filmów dla dorosłych, które już od jutra nadawane będą w późnych godzinach nocnych.” (z noty wydawcy)
? Ostinato. Wojenne dni Grażyny Bacewicz
Joanna Sendłak
[wydawnictwo:] Instytut Literatury, 2021
Wokół ponura noc okupacji, a wolna dusza artysty czuje się przymuszona tylko do jednego – by tworzyć. Grażyna Bacewicz, skrzypaczka i kompozytorka, spędza wojenne lata w Warszawie, dzieląc wraz z rodziną tragiczne losy miasta. W tym okresie przychodzi na świat jej córka i powstają niektóre kompozycje. Artystka uczestniczy też w życiu artystycznym okupowanej stolicy, rozpiętym między niemiecką licencją a polską konspiracją. Kto ciekaw, jak wyglądało to życie, w którym było miejsce i na heroizm, i na podłą zdradę, i jak się w nim odnajdywała przyszła ikona polskiej muzyki poważnej, powinien koniecznie sięgnąć po tę książkę. Zbigniew Zbikowski (z noty wydawcy)
? Pamiętnik więzienny
Artur Ligęska
[wydawnictwo:] Słowne, 2021
Siła, dzięki której można przetrwać piekło. // Gdy przyleciał do Dubaju, był pełen nadziei, z?e jego z?ycie be?dzie spokojniejsze, lepsze, wartościowsze, pozbawione lęków. Życie, w którym pogodzony z przeszłością będzie mógł budowac? siebie na nowo. Los miał wobec niego inne plany. Artur Ligęska, wrzucony na 13 miesięcy do więzienia, nie poddał się i walczył o swoją wolność. // Pamiętnik więzienny to prawdziwe zapiski z emirackiego piekła, opowieść o tym, jak szansa na odbudowanie życia w nowym, egzotycznym miejscu zmieniła się w koszmar. (z noty wydawcy)
