Dulcynea – obiekt platonicznej, urojonej miłości błędnego rycerza Don Kichota, tytułowego bohatera arcydzieła Miguela Cervantesa de Saavedra – była prostą wieśniaczką z miejscowości Toboso. Don Kichot postrzegał ją jako ideał piękna (zęby jak perły, lica jak róże itp.), jego giermek Sancho zaś widział w niej pannę dorodną wprawdzie, lecz nie delikatną a silną, hałaśliwą i skłonną do amorów.
Jej imię wskazuje na źródło inspiracji pisarza. Była nią zapewne Ana Martinez Zarco de Morales, którą zwano „dulce Ana” („słodka Anna”), autentyczna mieszkanka Toboso (gmina Toledo w regionie La Mancha), żyjąca tam w XVI w.
Dom w Toboso, który zgodnie z tradycją miał należeć do Any Martinez Zarco, jest dziś nazywany Domem Ducynei i mieści się w nim muzeum. Odtworzono w nim szesnastowieczny dwór w stylu „manchego”.
W centrum Toboso, na Plaza Mayor, można obejrzeć wykonany w metalu pomnik Dulcynei i adorującego ją Don Kichota (w przyklęku, oczywiście!). W samym Toboso można zwiedzić również Muzeum Cervantesa, z wydaniami „Don Kichota” w 70 językach (to chyba jakiś rekord!).
Jej imię wskazuje na źródło inspiracji pisarza. Była nią zapewne Ana Martinez Zarco de Morales, którą zwano „dulce Ana” („słodka Anna”), autentyczna mieszkanka Toboso (gmina Toledo w regionie La Mancha), żyjąca tam w XVI w.
Dom w Toboso, który zgodnie z tradycją miał należeć do Any Martinez Zarco, jest dziś nazywany Domem Ducynei i mieści się w nim muzeum. Odtworzono w nim szesnastowieczny dwór w stylu „manchego”.
W centrum Toboso, na Plaza Mayor, można obejrzeć wykonany w metalu pomnik Dulcynei i adorującego ją Don Kichota (w przyklęku, oczywiście!). W samym Toboso można zwiedzić również Muzeum Cervantesa, z wydaniami „Don Kichota” w 70 językach (to chyba jakiś rekord!).