Czy Drakula ma coś wspólnego z rzeczywistością? Co zainspirowało Stephena Kinga do napisania „Smętarza dla zwierzaków"? Czy Jean Baptiste Grenouille miał swój realny prototyp? Wszystkiego dowiecie się w kolejnej porcji ciekawostek literackich!
-
„Frankenstein” Mary Shelley nawiązuje do tzw. afery grabarzy, która miała miejsce w dzisiejszych Ząbkowicach Śląskich w 1606 roku. Wówczas ośmioro grabarzy zostało oskarżonych o celowe wywołanie zarazy w mieście poprzez sporządzanie trującego proszku z ludzkich zwłok, a także o inne makabryczne praktyki, jak zjadanie serc ludzkich płodów, wydobytych wcześniej z brzuchów zmarłych kobiet. Wydarzenia te odbiły się echem w całej Europie.
-
Większość badaczy wierzy, że prototypem książkowego Drakuli była postać Włada Palownika – hospodara wołoskiego z XV wieku, którego ojciec był członkiem Zakonu Smoka broniącego chrześcijaństwa przed rosnącym w potęgę Imperium Osmańskim (Draco = smok). Według legendy był on niezwykle okrutny, gotował ofiary żywcem, wbijał na pal matki i przybijał do ich piersi niemowlęta.
-
Gaston Leroux napisał „Upiora w operze” pod wpływem historii krążących na temat Opery Paryskiej i do końca życia zarzekał się, że opisane przez niego wydarzenia, takie jak odkrycie ciała w podziemiach budynku, a także samo istnienie „upiora” są prawdziwe. Co ciekawe, niektóre fakty rzeczywiście zgadzają się z rzeczywistością – w 1907 w piwnicy opery zakopano nagrania fonograficzne (w ramach kapsuły czasu), a podczas prac budowlanych jeden z pracowników umarł przygnieciony przez żyrandol.
-
„Egzorcysta” Williama Petera Blatty’ego nawiązuje do losów Rolanda Doe’ego, który w 1949 roku został uznany za znajdującego się pod wpływem złych mocy. Wedle doniesień mężczyzna miał mówić zmienionym głosem, okaleczać się, a obiekty wokół niego lewitowały. Choć autentyczność historii budzi wątpliwości, aż 9 księży i 39 naocznych świadków podpisało się pod dokumentami urzędniczymi stwierdzającymi opętanie.
- Spekuluje się, że inspiracją do napisania „Pachnidła” była dla Patricka Süskinda sprawa żyjącego na początku XIX wieku hiszpańskiego seryjnego mordercy Manuela Blanco Romasanty. Mężczyzna był odpowiedzialny za zabicie wielu kobiet i dzieci, których ubrania sprzedawał. Z ciał natomiast pozyskiwał tłuszcz, który służył mu do ugotowania zupy.
-
Koncept, na którym oparty jest „Smętarz dla zwierzaków” przyszedł pisarzowi do głowy, kiedy wraz z rodziną mieszkał w pobliżu ruchliwej ulicy. Gdy kot jego córki zginął pod kołami samochodu i stanął przed zadaniem wyjaśnienia dziecku śmierci, zaczął zastanawiać się nad tym, co by się stało, gdyby ulubieniec powrócił. Następnie przeniósł tę myśl na ludzi. Zdaniem samego Stephena Kinga to najstraszniejsza powieść, jaką napisał.
-
„Północ w ogrodzie dobra i zła” Johna Berendta to utrzymana w stylu gotyckim powieść opowiadająca o zabójstwie homoseksualisty dokonanym przez cenionego w lokalnej społeczności sprzedawcę antyków. Choć książka w odbiorze niczym nie przypomina literatury faktu, w rzeczywistości opisuje prawdziwe wydarzenia (dotyczy to także motywów związanych z praktykami hoodoo!).
- Dreszczowiec „Szczęki” autorstwa Petera Benchleya odnosi się do faktycznych ataków rekinów, które miały miejsce w lipcu 1916 roku. Atakującymi zwierzętami były najprawdopodobniej żarłacze tępogłowe lub białe. Jeden z predatorów został złapany, a w jego wnętrznościach wciąż znajdowały się fragmenty ciał dwóch ofiar.
