Komediantka liryczna

Grzegorz Ćwiertniewicz jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Współpracował z Nową Siłą Krytyczną Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie, „Dziennikiem Teatralnym”, a także wortalem „Teatr dla Was”. Prowadzi blog społeczno-kulturalny w serwisie  natemat.pl. Publikuje m.in. w „Polonistyce”, „Teatrze”, „Kwartalniku Edukacyjnym”, „Dyrektorze Szkoły” i „Edukacji i Dialogu”. Z zawodu recenzent teatralny. Z pasji – wielbiciel Krystyny Sienkiewicz.

„Artystą nie zostaje się z nadania, ale dzięki wewnętrznemu przekonaniu,
że ma się jakąś misję do spełnienia, której nie wolno zignorować”
Łukasz Drewniak, krytyk teatralny

Życie zawodowe i prywatne Krystyny Sienkiewicz Ćwiertniewicz opisuje w siedmiu rozdziałach.

Pierwszy nosi tytuł „Cerowane marzenia” i opowiada o dzieciństwie aktorki, niełatwym bo naznaczonym wojną i utratą rodziców. Autor drobiazgowo opisuje dzieje rodziny, prostuje podawane dotąd fakty. Opisując lata szkolne, podaje, ile Sienkiewicz opuściła godzin lekcyjnych, jakie miała stopnie i czy była punktualna. Wspomina o tym, że na studiach nauczyła się nie tylko malarstwa ale i palenia papierosów.

Drugi – „Wolę Krzyże niż Paryże” to historia Studenckiego Teatru Satyryków, w którym bohaterka udzielała się jako plastyczka i aktorka. Już od dziecka „chciałam coś przedstawiać, nie wystarczyło samo oddychanie”. Odpowiadając na pytanie dlaczego nie została zawodową plastyczką żartobliwie odpowiada: „za ładna byłam, żeby stać przy sztaludze”.

Kolejny rozdział „Mocny tandem z Agnieszką Osiecką” opowiada o przyjaźni prywatno-zawodowej obu pań.

Następne to „Na scenie ma energię małego dziecka”, „Panie co tu kręcą?, „Kabaret, estrada, radio i telewizja”, „Krystyna Sienkiewicz – komediantka liryczna”.

Ćwiertniewicz bardzo dokładnie prześledził życie prywatne i zawodowe aktorki. Sprawy osobiste są omawiane tylko w takim rozmiarze, aby to nikogo nie dotknęło. I słusznie.

Podaje mnóstwo szczegółów – czasem jest to nużące, np. kiedy podaje pełną obsadę każdego spektaklu, w jakim aktorka występowała. Cytuje wypowiedzi Sienkiewicz, jej znajomych, rodziny, recenzje z różnych spektakli, fragmenty ról, kilka tekstów piosenek jakie wykonywała i część listu od Agnieszki Osieckiej.

To opowieść o wciąż niezaspokojonym pragnieniu posiadania dużej rodziny. O mężach, córce, psach, kotach i aniołach. Także o tym, że aktorka otacza się pozytywnymi ludźmi, dla niej poczucie humoru jest jedną z najważniejszych cech charakteru, łącznie z inteligencją i uczciwością. A także o wielostronnym talencie, pracowitości, odpowiedzialności i według mnie – samotności.

Książka zawiera wiele zdjęć, kalendarium, przypisy, podziękowania a także podane są źródła ilustracji.
Możemy też przeczytać tekst listu od prezydenta Lecha Kaczyńskiego, jaki Krystyna Sienkiewicz otrzymała z okazji 75. urodzin.

Lubiącym szczegółowe biografie polecam.
IRENA BROJEK
Od urodzenia wrocławianka. Bibliotekarka z bogatą przeszłością (Politechnika, Szkoła Inspekcji Pracy, Dz.B.P., Uniwersytet, PWST, R.B.P, M.B.P.). Pomysłodawczyni i organizatorka kobiecej imprezy pod nazwą „dress-party”. Wykonuje i wystawia kolaże i wyklejanki. Miłośniczka książek, kina, kotów i osób z inteligentnym poczuciem humoru. Prowadzi interesujący blog: http://kotnagalezi1.blox.pl/html.