? Fabryka absolutu
Karel Čapek
Fundacja Instytut Reportażu (Dowody na Istnienie), 2021
Na terenie Czech wyprodukowano Boga. Maszyny zwane karburatorami zaczęły masowo wytwarzać Absolut. W pewnym momencie było go już tak dużo, że postanowiono bombardować nim Anglię. Nastała na świecie nieograniczona obfitość wszystkiego, czego ludziom potrzeba. Ale ludziom potrzeba wszystkiego, tylko nie nieograniczonej obfitości. // Zauważono, że Absolut potrafi przypodobać się ludowi i wszędzie przybiera mentalność danego kraju. W cesarstwie niemieckim Absolut natychmiast stał się państwowy, w Polsce działał jak jakiś gatunek alkoholu, a w Czechach na przykład zachowywał się jak indywidualista. Każdy miał tam swój Absolut na własną rękę.
O tym mniej więcej traktuje „Fabryka absolutu”. Zaręczam państwu, że Karel Capek jest najnowocześniejszym pisarzem europejskim pierwszej połowy XX wieku". (fragment tekstu Mariusza Szczygła, wyjęty z noty wydawcy)
? Nagi Lunch
William Burroughs
[wydawnictwo:] Vis-a-Vis Etiuda, 2017
Książka napisana w latach 1954-58 głównie w tangerze jest zapisem świadomości autora, zapisem rozlicznych psychodelicznych wyobrażeń związanych z używaniem narkotyków. Pojawia się także w powieści szereg niezwykle ostrych – jak na te czasy – opisów seksu głównie zresztą homoseksualnego. // Uzależniony od heroiny, morfiny i alkoholu autor stworzył powieść opartą na wielu wątkach, powieść niezwykle sugestywną, miejscami można powiedzieć wręcz przesiąkniętą narkotykami. Burroughs uznawany jest – obok Jacka Kerouca i A. Ginsberga – za najwybitniejszego pisarza tzw. Beat Generation. // Na podstawie książki Burroghsa w latach 90. David Cronenberg nakręcił niezmiernie sugestywny, psychodeliczny film pod tym samym tytułem. Twórczość Burroughsa a szczególnie „Nagi lunch” stał się źródłem inspiracji dla całej gamy artystów tej klasy co David Byrne, Dawid Bowie czy Lou Reed. (z noty wydawcy)
? Obcy
Albert Camus
Państwowy Instytut Wydawniczy, 2021
Nowy przekład pióra Marka Bieńczyka. // „Obcy” przyniósł Albertowi Camusowi popularność. Stał się bestselerem, czego Camus chyba nie do końca rozumiał, nie chciał być autorem wyłącznie „Obcego”. Chciał nie chciał, w roku 1940 dał światu zwierciadło, w którym może przejrzeć się człowiek. To jedna z książek (nie tylko francuskich czy dwudziestowiecznych, ale książek w ogóle), które są w ciągłym obiegu czytelniczym, to znaczy są nieustannie czytane, przemyśliwane, interpretowane. Wciąż aktualne, niepokojące. Domagające się kolejnych edycji, kolejnych przekładów. // Bohater zagadka, Meursault, który imię zawdzięcza czy to znanemu burgundowi, czy skażonemu burgundzkim „u” mariażowi słońca i morza, z których się zrodził, z którymi się stapia, które przynoszą mu szczęście i zadają cierpienie. I powieść o byciu obcym, o człowieku uciskanym przez społeczeństwo, rzecz o miłości, o zgubnym wpływie słońca. I wielu innych sprawach. (z noty wydawcy)
? Opowiadania prawie wszystkie
Edgar Allan Poe
Wydawnictwo Marginesy, 2021
Edgar Allan Poe – prekursor horroru i opowiadań detektywistycznych. Żył krótko i burzliwie, zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, a osiągnięcia literackie okazały się nadzwyczaj trwałe. Jego utwory cieszą się niesłabnącą popularnością i powoli zdobywają uznanie również w kręgach akademickich. Sama postać amerykańskiego twórcy silnie oddziałuje na współczesną kulturę popularną, o czym świadczy niedawno nakręcony film osnuty na tajemniczych okolicznościach jego śmierci, a także obecność Poego w serialach telewizyjnych i kreskówkach. Jego twórczość silnie inspirowała i nadal inspiruje grafików, malarzy i muzyków. H.P. Lovecraft mówił o nim: „Bóg fikcji literackiej”. // Teraz Poe powraca w mistrzowskim przekładzie. Sławomir Studniarz, uhonorowany Nagrodą „Literatury na Świecie”, znakomicie oddaje walory językowe i literackie oryginału. Obok słynnych opowiadań, jak choćby: „Zagłada domu Usherów”, „Maska czerwonego moru”, „Studnia i wahadło” czy „Czarny kot”, w zbiorze znalazły się również teksty mniej znane: „Eleonora”, „Żabi skoczek”, „Król Mór”, „System doktora Pierza i profesora Smoły” czy „Złoty żuk”. (z noty wydawcy)
