Zajęcia na Uniwersytecie Wrocławskim rozpoczął jako adiunkt Instytutu Historii Literatury Polskiej. W roku 1946 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1954 – profesora zwyczajnego. Kierował, aż do przedwczesnej śmierci w 1958 roku, najpierw Katedrą Historii Starszej Literatury Polskiej, później Zakładem Literatury Staropolskiej, a w latach 1952-1955 całą polonistyką literacką. Prace badawcze T. Mikulskiego szły w dwóch kierunkach: oświecenia i tematów regionalnych, śląskich.
Życie literackie we Wrocławiu rozpoczęło się w roku 1946 od Czwartków Literackich, które zainicjowała Anna Kowalska, a współorganizatorem był T. Mikulski. W roku 1950 postulował on powstanie Towarzystwa Miłośników Wrocławia, a gdy w 1956 roku jego inicjatywa została zrealizowana, został członkiem założycielem tego Towarzystwa.
W roku 1948 tworzył się w Warszawie Instytut Badań Literackich i T.Mikulski, jako jeden z współpracowników PAN został kierownikiem Pracowni Oświecenia we Wrocławiu. Wykształcił dużą grupę młodych filologów zajmujących się problematyką oświeceniową. Zespołom tym nadawano nazwę „szkoły wrocławskiej” lub ”szkoły Mikulskiego”.
Redagował „Pamiętnik Literacki”, w latach 1946-1951 wspólnie z prof. Julianem Krzyżanowskim, natępnie w latach 1952-1958 – samodzielnie. „Zeszyty Wrocławskie” wydawał wspólnie z Anną Kowalską w latach 1947-1952, kiedy to kwartalnik został zamknięty.
We Wrocławiu godzinami wędrował po mieście szukając miejsc w których bywali bohaterowie wrocławskich epizodów. Tak powstały „Spotkania wrocławskie” (1950), zbiór 29. szkiców historycznoliterackich o znanych ludziach którzy zostawili ślady we Wrocławiu. (m.in. J.Słowacki, J.I.Kraszewski, K.Ujejski, J.Kasprowicz).
Za swą działalność naukową i dydaktyczną otrzymywał nagrody państwowe: zespołową i indywidualną (1951, 1955) i nagrody Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego. W roku 1948 został laureatem Nagrody Miasta Wrocławia za zbiór esejów historycznoliterackich „Spotkania wrocławskie”. Doceniając zasługi T. Mikulskiego dla miasta, nazwano jego imieniem ulicę na Oporowie, przy której ostatnio mieszkał, jak i salą czytelnianą Zakładu Historii Literatury Uniwersytetu Wrocławskiego. 1 października 1966 roku imieniem Tadeusza Mikulskiego została nazwana Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna we Wrocławiu, a w 1975 roku nadano jego imię Szkole Podstawowej nr 16 we Wrocławiu.
Życie literackie we Wrocławiu rozpoczęło się w roku 1946 od Czwartków Literackich, które zainicjowała Anna Kowalska, a współorganizatorem był T. Mikulski. W roku 1950 postulował on powstanie Towarzystwa Miłośników Wrocławia, a gdy w 1956 roku jego inicjatywa została zrealizowana, został członkiem założycielem tego Towarzystwa.
W roku 1948 tworzył się w Warszawie Instytut Badań Literackich i T.Mikulski, jako jeden z współpracowników PAN został kierownikiem Pracowni Oświecenia we Wrocławiu. Wykształcił dużą grupę młodych filologów zajmujących się problematyką oświeceniową. Zespołom tym nadawano nazwę „szkoły wrocławskiej” lub ”szkoły Mikulskiego”.
Redagował „Pamiętnik Literacki”, w latach 1946-1951 wspólnie z prof. Julianem Krzyżanowskim, natępnie w latach 1952-1958 – samodzielnie. „Zeszyty Wrocławskie” wydawał wspólnie z Anną Kowalską w latach 1947-1952, kiedy to kwartalnik został zamknięty.
We Wrocławiu godzinami wędrował po mieście szukając miejsc w których bywali bohaterowie wrocławskich epizodów. Tak powstały „Spotkania wrocławskie” (1950), zbiór 29. szkiców historycznoliterackich o znanych ludziach którzy zostawili ślady we Wrocławiu. (m.in. J.Słowacki, J.I.Kraszewski, K.Ujejski, J.Kasprowicz).
Za swą działalność naukową i dydaktyczną otrzymywał nagrody państwowe: zespołową i indywidualną (1951, 1955) i nagrody Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego. W roku 1948 został laureatem Nagrody Miasta Wrocławia za zbiór esejów historycznoliterackich „Spotkania wrocławskie”. Doceniając zasługi T. Mikulskiego dla miasta, nazwano jego imieniem ulicę na Oporowie, przy której ostatnio mieszkał, jak i salą czytelnianą Zakładu Historii Literatury Uniwersytetu Wrocławskiego. 1 października 1966 roku imieniem Tadeusza Mikulskiego została nazwana Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna we Wrocławiu, a w 1975 roku nadano jego imię Szkole Podstawowej nr 16 we Wrocławiu.
Tadeusz Mikulski ok. roku 1950
